0
940
Grzybobranie to jedna z bardziej popularnych form spędzania wolnych chwil. Przemierzanie lasów w poszukiwaniu pachnących i smacznych grzybów szczególnie upodobali sobie seniorzy. Należy jednak pamiętać o kilku zasadach, dzięki którym ta rozrywka będzie w pełni bezpieczna. Mowa jest nie tylko o każdorazowym upewnianiu się, że zebrane grzyby są jadalne, ale również o zabezpieczaniu się przed ukąszeniami kleszczy.
Jak przygotować się do grzybobrania
Końcówka lata i początek jesieni to sezon na zbieranie grzybów. Wyprawa do lasu to przedsięwzięcie, które wymaga odpowiedniego przygotowania. W podstawowym wyposażeniu grzybiarza powinny znaleźć się takie rzeczy, jak: ostry nóż do ścinania grzybów, koszyk oraz specjalna odzież, która w odpowiedni sposób zabezpieczy amatora przemierzania leśnych szlaków. Ubranie bywa narzędziem ochrony dla grzybiarza – zabezpiecza przed mokrym podłożem, ugryzieniami owadów, ukąszeniami żmij, a także przed kolcami niektórych drzew lub krzewów.
Seniorzy wybierający się na grzybobranie powinni przede wszystkim zadbać o odpowiednie obuwie. Warto postawić na wygodę i praktyczność – najlepiej, aby buty były wyposażone w antypoślizgową podeszwę oraz zabezpieczenie wykonane z gumy łączące cholewkę z podeszwą.
Grzybiarzom przydadzą się również specjalne ochraniacze służące do zabezpieczania nogawek przed zabłoceniem. Są one szczególnie przydatne w deszczowe dni. Nie należy zapominać także o kurtce przeciwdeszczowej (najlepiej wykonanej z goretexu), kamizelce i koszulce z długim rękawem. W trakcie grzybobrania warto zatroszczyć się również o głowę i nałożyć czapkę lub kapelusz, dzięki czemu unika się części ukąszeń przez komary, meszki i inne owady.
Podstawowe zasady bezpiecznego grzybobrania
Najważniejsze podczas zbierania grzybów jest to, aby wkładać do koszyka jedynie znane gatunki. Dodatkowo należy pamiętać o tym, iż młode lub przejrzałe grzyby nie nadają się do jedzenia i mogą być powodem niestrawności, dlatego trzeba wybierać te, które są wyrośnięte i prawidłowo wykształcone.
Jednocześnie warto pamiętać o szacunku do otaczającej przyrody – nie wolno niszczyć trujących grzybów, ponieważ stanowią one ważny element ekosystemu leśnego. Istotne jest również to, aby nie urządzać grzybobrania w takich miejscach, jak: okolice wysypisk śmieci, rowy i skraje lasu, ponieważ grzyby niczym gąbka pochłaniają wszelkie metale ciężkie, co w konsekwencji jest bardzo szkodliwe dla ludzkiego organizmu.
Niebezpieczeństwo w lesie, czyli kleszcze
Zbieranie grzybów to cała plejada korzyści i ciekawa forma spędzania wolnego czasu. Warto jednak pamiętać, że jak każda aktywność, niesie ze sobą pewne zagrożenia. W polskich lasach należy wystrzegać się przede wszystkim kleszczy, które są nosicielami takich chorób, jak borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu.
Borelioza jest zakaźną chorobą, którą wywołują krętki Borelia burgdoferi przenoszone przez kleszcze. Objawy schorzenia dotyczą najczęściej skóry, stawów oraz układów: sercowego i nerwowego. Jeśli po ugryzieniu przez pasożyta w ciągu kilku dni pojawi się w tym miejscu charakterystyczny rumień, to istnieje wysokie zagrożenie zarażeniem. Wówczas należy niezwłocznie udać się do lekarza i rozpocząć leczenie.
Sam rozwój boreliozy w ludzkim organizmie można podzielić na trzy etapy. Pierwszy z nich to faza wczesna miejscowa, której objawy ukazują się w czasie od 3, do 40 dni od zakażenia. Drugi etap występuje w postaci fazy wczesnej rozsianej — symptomy pojawiają się po upływie kilku tygodni od infekcji. Trzecia faza choroby ma postać późną przewlekłą, co oznacza, że oznaki występują od 6 miesięcy do kilku lat od chwili zarażenia.
Nie należy ignorować sytuacji, gdy dochodzi do ugryzienia przez kleszcza. Jeśli do tego doszło, trzeba obserwować dane miejsce i w razie potrzeby zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Pamiętajmy, że każde stadium boreliozy może objawiać się w inny sposób, a niekiedy poszczególne etapy wręcz nakładają się na siebie. Po bezpośrednim kontakcie z pasożytem należy nieustannie monitorować swoje samopoczucie i w razie niepokojących symtomów zgłaszać się do specjalisty.
Kleszczowe zapalenie mózgu – informacje praktyczne
Borelioza to jednak nie jedyne konsekwencje ugryzień kleszczy. Nieco rzadziej pojawiającym się schorzeniem, choć równie groźnym, jest kleszczowe zapalenie mózgu. Wywołuje je wirus, który następnie atakuje mózg i układ nerwowy człowieka.
Szacuje się, że prawdopodobieństwo zachorowania na KZM jest dość niskie, ponieważ do zakażeń dochodzi jeden raz na sto pięćdziesiąt przypadków ukąszenia. Dodatkowo, większość zainfekowanych osób nawet nie zauważa objawów schorzenia, ponieważ nie każde zakażenie prowadzi bezpośrednio do całkowitego upośledzenia mózgu. Poważne skutki ukąszeń kleszczy są odczuwalne dla około jednej trzeciej zarażonych.
Warto wspomnieć, iż istnieją szczepionki przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Za każdym razem kwalifikuje do nich lekarz. Szczepionkę mogą przyjąć jedynie osoby, które są w pełni zdrowe. Jeśli lekarz wyrazi zgodę na podanie remedium, pacjent otrzyma receptę. Pierwszą dawkę można podać w wybranym przez siebie terminie, najlepiej jednak, aby miało to miejsce w zimie. Specjalista powinien poinformować pacjenta o terminie przyjmowania kolejnych dawek szczepionki.
Szczepionka na KZM jest podawana domięśniowo, najczęściej w pośladek albo ramię. U niektórych pacjentów zabieg ten wykonywany jest podskórnie. Przyjmowanie remedium jest w pełni bezpieczne. Nawet jeśli pojawiają się odczyny poszczepienne, to zazwyczaj mają one dość łagodną postać.
Jak chronić się przed pasożytami?
Profilaktyka ukąszeń jest kluczowa, jeśli chodzi o zapobieganie zapadnięciu na którąkolwiek z chorób powodowanych przez pasożyty. Podczas grzybobrania należy unikać miejsc, w których jest najwięcej kleszczy, czyli wysokich traw, gęstych krzaków i ścieżek zwierząt.
Odpowiednio dobrana odzież to kolejna istotna sprawa, o jakiej powinni pamiętać wszyscy grzybiarze. Najbezpieczniej jest, gdy wszystkie części ciała pozostają zakryte – wówczas ograniczona jest możliwość ukąszeń.
Stosowanie repelentów, które odstraszają kleszcze, to jedno z najbardziej podstawowych działań. Substancjami chemicznymi tego typu należy zabezpieczać przede wszystkim kostki i łydki, ponieważ to właśnie te miejsca są najbardziej narażone na atak szkodników.
Kleszcze w chwili wbijania się w skórę wpuszczają pod nią coś na wzór środka o działaniu przeciwbólowym, co ogranicza możliwość natychmiastowego zlokalizowania ukąszenia. Dlatego też po każdym grzybobraniu należy gruntownie obejrzeć swoje ciało i sprawdzić, czy nie przyniosło się z lasu niechcianego gościa. Ubrania najlepiej wyprać bezpośrednio po powrocie do domu.
Można wspomagać się także naturalnymi środkami, które działają odstraszająco na kleszcze. Pasożyty te nie lubią zapachu określonych ziół, jak: lawenda, szałwia, mięta pieprzowa, rozmaryn, tymianek i kilka innych. Z części wymienionych roślin przygotowuje się olejki eteryczne, którymi należy smarować skórę przed grzybobraniem. Inne są dostępne w formie herbat, których regularne picie może być pomocne w unikaniu ukąszeń pasożytów.
